Naar de tenen van Italië

Het wordt weer een mooie dag. Zon, blauwe lucht en als ik wakker word hoor ik de zee zachtjes ruizen. Dat vraagt natuurlijk om een duikje! Wat is er leuker dan vanuit je bed zo de zee in te springen. In bikini en met handdoek sta ik klaar om te gaan maar wat schetst mijn verbazing? Frank gaat ook mee! Weet je het zeker Frank, vraag ik nog. Nou niet helemaal maar even later liggen we allebei in het heldere frisse water. Nog niemand op het strand! Wat een heerlijke manier om de dag te beginnen.

Rond 10.30 uur staan we klaar om weer te vertrekken. Via de kust gaan we nog verder afzakken richting de tenen van Italië. Onze bestemming is Tropea, een mooie badplaats op ongeveer 160 kilometer rijden. Maar eerst nog even afrekenen. De campingbaas spreekt un poco Engels, niet dus. En rekenen kan hij ook niet. Gisteren gaf hij ons al acht muntjes van 50 cent (voor de douche) voor € 2. Vandaag betaal ik € 22 gepast voor de camping en toch geeft hij me een briefje van vijf terug. Zo wordt de beste man natuurlijk nooit rijk!

Onze reis verloopt voorspoedig. Geen gekke wegversperringen. Het enige oponthoud zijn de Italiaanse automobilisten zelf. Ze hebben lak aan alle verkeersregels, zitten al append achter het stuur en slingeren daarom alle kanten op. Inhalen doen ze op plekken waar het echt niet kan en ze rijden te hard of zo langzaam dat ze alles ophouden. Het vraagt weer wat van mijn chauffeur Frank maar dat doet hij uitstekend.

Het gebied Calabrië heeft een beetje twee gezichten. Enerzijds is het mooi met uitzichten op zee, bergen, kleine dorpjes bovenop een heuvel, cactussen, palmbomen en mooie bloemen. Maar we zien ook veel rommel en lélijke ouwe meuk. Daar moet je een beetje doorheen kunnen kijken maar dat vinden wij wel leuk. Rond 14.30 uur komen we op onze bestemming aan. Tropea ligt prachtig op een rots aan de kust. Voor het eerst vinden we een plekje op een camperpark. Niet fraai, we noemen het gekscherend een afwerkplek, maar wel heel praktisch.

Na heerlijk te hebben gesnorkeld en veel mooie visjes te hebben gezien gaan we fris gedoucht het dorpje verkennen. Het is even een flinke klim maar het is zeker de moeite waard. Tropea is een charmant dorp met veel kleine straatjes en gezellige terrasjes waar we een heerlijk visje eten die natuurlijk moet zwemmen. We blijven er nog een dagje.

Einde van dag 17.